Historia

Kotla to wieść położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Kotla. Swoją historię rozpoczyna w roku 1847. W wyniku przemian administracyjnych, w od 1975 roku należała do województwa legnickiego, by 1998 roku znaleźć się w jurysdykcji obecnego - dolnośląskiego. Na bogactwo wsi składają się nie tyko wydarzenia, w których udział brali ówcześni...

Położone na skraju Borów Tarnowskich, Grochowice założone zostały najpewniej w 2. połowie XIII w., kiedy akcja kolonizacyjna objęła mniej urodzajne tereny. W księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego z ok. 1295 r. wymieniono wieś „Grochowicze”. Słowiańska nazwa ma zapewne związek z „grochami” – tak nazywano rośliny motylkowe i strączkowe, które wysiewano na polach...

Kozie Doły stanowiły jedną z wsi, którymi książę głogowski uposażył kapitułę kolegiacką. Ze źródeł wynika, że było to, przynajmniej od XIV w. uposażenie prepozytury. W lipcu 1945 r. wieś była już w dużym stopniu zasiedlona. Jej nowi mieszkańcy pochodzili głównie z Kresów (powiat Zaleszczyki). Na przełomie lat 1948/49 r. uruchomiona została mleczarnia. W 2014 r....

Okolica Chociemyśli wykazuje pradawne tradycje osadnicze. Liczne skupiska ustalono dla epoki brązu.
Około 1790 r. Chociemyśl liczyła 380 mieszkańców. Oprócz folwarku, wymienia się wtedy szkołę (katolicką; istniała od 1770 r.), karczmę i trzy młyny wiatrowe. W 1845 r. było 79 domów i 569 mieszkańców – w przygniatającej przewadze katolików. W latach 1955-59 Chociemyśl była...

Skidniów należy do starych wsi nadodrzańskich. W dokumencie z 1294 r. Hanusz ze Skidniowa („Skeyden") występuje jako gwarant pokoju z księciem Henrykiem III głogowskim. W 1845 r. właścicielem dóbr był baron von Buddenbrock. Założył on w 1836 folwark Mathildau – obecny przysiółek Pękoszów. Skidniów liczył wówczas już 404 mieszkańców. W lutym 1946 r. otwarto szkołę...

Osada powstała w 1776 r., w ramach tzw. kolonizacji fryderycjańskiej. Budowę prowadził głogowski magistrat, na podstawie dyrektywy króla Prus Fryderyka II. W początkach XIX w. Głogówko posiadało około 100 mieszkańców. Wiedli oni tu niepozorny żywot do czasu, aż sytuację wsi i okolicy zmieniła stacja kolejowa. Odtąd stale postępował jej rozwój. Z upływem czasu w Głogówku...

Sobczyce występują w średniowiecznych dokumentach pod nazwą „Czobschicz”. Wywodzi się ją od słowa czepek. W 1933 r. powierzchnia gminy wynosiła 640 ha. We wsi były 87 domów. W 1936 r. słowiańska nazwa została zamieniona na „prawdziwie niemiecką” – Klettental (co oznacza: łopianowa dolina). W powojennej historii Sobczyc szczególne miejsce zajmują dwa obiekty –...

W średniowiecznych dokumentach wieś występuje pod nazwami „Moschwicz”, „Mossewicz”, „Mostowiz”. Etymologia nazwy jest sporna: od mchu ? od mostu? Wieś należała do kolegiaty głogowskiej i stanowiła uposażenie dziekana. Sklep otwarty został dopiero około r. 1950. Szkoła była w Sobczycach, kościół w Kotli. Natomiast zniszczoną kaplicę przydrożną w środku wsi...

W miejscu obecnej wsi sołeckiej, na mapie baronatu siedlisko-bytomskiego z połowy XVII w. oznaczony jest kółeczkiem „Klein Zübern". Folwark Ceber znajdował się w dość odosobnionej okolicy. Zmieniło się to wraz z budową, odcinkami, drogi z Głogowa do Siedliska. W 1913 obok osady ulokowano stację kolejową na oddanej wówczas do użytku linii z Głogowa do Sławy. Po zakończeniu II...

Pierwszy znany dokument dotyczący Kulowa pochodzi z roku 1429. Majątek rycerski posiadali tu bracia Lynse. Tutejsi chłopi uprawiali ziemię na mizernych glebach, zajmowali się hodowlą oraz pszczelarstwem. Zatrudnienie dawał im także Las Miejski – kompleks leśny, należący od późnego średniowiecza do Głogowa. Na początku lat 70. obok wsi założone zostały Rodzinne Ogrody...

Niemiecka nazwa Krzekotówka – Klein Vorwerk znaczyła: mały folwark, w odróżnieniu od folwarku dużego – Krzekotowa. Obydwa folwarki, a przy nich osady, założone zostały przez miasto Głogów. Około 1790 r. Krzekotówek liczył 107 mieszkańców. Byli to głównie zagrodnicy i chałupnicy, łącznie 23 gospodarstwa. W 1806 r. koło wioski wybudowany został wiatrak. Obecnie...

Zabiele zostało założone jako majątek książęcy i wymienione już w metryce z 1298 r. W XVIII w. Stare Zabiele było niewielką wioską, składająca się z 8 gospodarstw kmiecych (w 1791 r. pisze się jednak: 9 zagrodników i 2 chałupników, w 18 domach).W późniejszych latach - po wojnie, w rozwiązywaniu problemów wioski i aktywizacji niewielkiej społeczności bardzo zasłużyły...